Het bestuur van de Midseumer Môlnkoier heeft unaniem besloten dat er dit jaar wederom een Môlnkoier plaats gaat vinden. En wel op zaterdag 29 juni 2024.
Net als andere jaren zal het startschot weer bij de Vrouwbuurstermolen plaatsvinden. En uiteraard hopen we weer dat het een geweldige dag met enthousiaste wandelaars gaat worden.
Binnenkort gaat de kaartverkoop los. Check hiervoor de website en onze Facebookpagina.
Sinds 2016 staat de Midseumer Môlnkoier jaarlijks op de agenda, in een periode dat het landschap volop groeit en bloeit. Zaterdag 1 juli trokken rond de 270 wandelaars de wandelschoenen aan én genoten ze in twee afstanden van de niet meer weg te denken koier. Die hen het weidse b(l)oeiende Bildtse landschap liet zien. Ondanks een beetje nattigheid overheerste de positieve reacties over de wandeltocht, die mede dankzij de samenwerking met de Bildtse Aardappel Weken (BAW) een topdag beleefde.
Miezerig
Dat de weersgesteldheid een behoorlijke invloed heeft op buitenevenementen, weet de organisatie van de Midseumer Môlnkoier als geen ander. De vierde editie in 2019 was hiervan het kletsnatte bewijs. Ook tijdens de zevende editie moeten de deelnemers enkele buien trotseren, al klaart de lucht naarmate de wandeling vordert steeds meer op.
Môlnkoier 2.0
Het geheim achter de Midseumer Môlnkoier is voor een aanzienlijk deel te danken aan de manier waarop de organisatie de wandeltocht aanvliegt. De Môlnkoier is meer dan louter een wandeltocht, het is de 2.0 versie vergeleken bij veel andere wandeltochten. Naast dat er een landelijke route is uitgestippeld, zijn er alom plekken waar de wandelaars worden getrakteerd op een gezond hapje en drankje. Daarnaast zijn er een aantal locaties waar even pas op de plaats wordt gemaakt, om te genieten van wat zich onderweg afspeelt. Een vrolijke muzikale noot her en der, een stukje minitheater of een opvallend object in het landschap, het zorgt ervoor dat de wandelaars zich verbonden voelen met de Môlnkoier.
En dat is voor het in stand houden van de Vrouwbuurstermolen een aangename constatering, temeer omdat de onderhoudskosten van de molen hoog zijn. Deze editie kan de organisatie 270 deelnemers (160 voor de korte afstand, 110 voor 21 km) verwelkomen. “Uiteraard hadden er met het oog op de hoge onderhoudskosten van de molen wel iets meer mogen zijn”, weet Atje Tadema, maar ziet ze ook terug op een zeer geslaagde dag.
Foetprint
Dat de wandeltocht gelijktijdig valt met de Bildtse Aardappel Weken (BAW), is een aangename bijkomstigheid. Tijdens de BAW openen vier boeren (Smits, Palsma, Rodenhuis en Binnema) hun schuurdeuren. Daar kunnen de wandelaars kennismaken met hoe de moderne boer met name rondom de aardappelteelt werkt, maar ook hoe ze met ‘kûnst in skuren’ de samenwerking met kunstenaars hebben gevonden. Beide evenementen hebben profijt van elkaar. De ‘foetprint’ die wethouder Dijkstra eerder tijdens de BAW opening heeft gezet, vindt talloze keren navolging door de Môlnkoier wandelaars. Ieder zet letterlijk zijn stempel in de Bildtse klaai!
Amsterdamse Bilkert vol lof
De 77 jarige mevrouw Mieke Degenaar uit St.-Annaparochie loopt de Midseumer Môlkoier voor het eerst. Sinds mei is Mieke een Bilkert, nadat ze het drukke jachtige leven van Amsterdams achter zich heeft gelaten. De nieuwe Bilkert heeft wandelervaring, zo blijkt: “Ik heb jaren geleden het Pieterpad in een aantal etappes gelopen, een tocht van zeker 400 kilometer. Wandelen vind ik erg leuk”. Haar mening over de Môlnkoier laat niets aan duidelijkheid over: “Perfect, goed georganiseerd, duidelijk aangegeven route, én het weer was prima. Ik ben op plaatsen geweest waar ik normaal niet kom. Als ik gezond blijf, sta ik volgend jaar zeker weer aan de start. Ik heb alleen maar lof over de organisatie”.
De lovende reactie van Degenaar is herkenbaar: ‘het is fantastisch georganiseerd’, ‘overal krijg je te eten en drinken’, ‘de kunst in de schuren heb ik van genoten’, het zijn terugkerende uitspraken. Een enkeling heeft een kritische noot: ‘de stukken door het drassige Bildtse landschap was best een glijpartij’. Een rasechte Bilkert pareert dit met: ‘Dat hoort bij ’t Bildt’!
Kilometervreter
Mevrouw Wokke Bruinsma-Boonstra uit Beetgumermolen, die binnenkort 87 kaarsjes mag uitblazen, is zo ongeveer met de wandelschoenen aan geboren, zo blijkt. Ze is de oudste deelnemer van de Môlnkoier. In 1954 kwam Wokke in Ermelo in de verpleging terecht, waar ze voor het eerst geconfronteerd werd met de Nijmeegse 4-daagse: “De bewinners rûnen de 4-daagse, en doe’t ik dat seach sei ik: ‘dat wol ik ek’. Dat fûn ik prachtich”. In 1958 liep ze met haar collega zusters voor het eerst de Nijmeegse vierdaagse, waarvan ze met trots de geplastificeerde foto als bewijsstuk uit haar rugtas tevoorschijn haalt. Het blijkt de start een wandelverslaving die haar niet meer loslaat. Onder de vlag van de Friese Lange Afstand Lopers (FLAL) is Wokke uitgegroeid tot een echte kilometervreter. Ze maakte honderden wandeltochten vertelt ze vanachter haar beslagen bril: “Ik rin altyd allinne, mar rin nea yn myn ientsje. Ik kin safolle minsken en ha altyd wol ’n praatsje mei immen”.
113.062 kilometer
De rugtas is overladen met tientallen binnen- en buitenlandse wandelaandenkens, die stuk voor stuk een eigen verhaal vertellen. Aangekomen bij de finish wordt – nog voordat het finish stempel is gezet – een boekje uit de rugzak gehaald. Het is het zoveelste wandelboekje waarin de wandeltochten staan beschreven: “Ik skriuw fan elke kuier in ferhaaltsje yn it boekje en plak dêr in plaatsje by wat ik altyd krije. Mar dy krijsto hjir net, en dat fyn ik wol spitich”. Het probleem is opgelost met de advertentie van de wandeltocht uit de Bildt.nu. De verhaaltjes geven naast een beeld van de tocht ook de cijfers weer. Het aantal deelnemers en de afstand complimenteren elk verhaal. Op de vraag of mevrouw Bruinsma ook zicht heeft op hoeveel kilometer haar levenslooppad totaal beslaat heeft ze het antwoord paraat: “Hondert-trettjin-tûzen-twa-en-sechstich kilometer”!
Omdat Wokke geen rijbewijs heeft en Vrouwenparochie op fietsafstand van Beetgumermolen ligt, verschijnt ze al vanaf de eerste koier aan de start: “Ik fûn it wer in moaie tocht, al ha ik noch nea sokke smarrige skuon hân. Wy krigen oeral wat te iten, de keunst yn de boerepleatsen fûn ik geweldich. Ik ha it meast genoaten fan de petearen dy ik mei minsken makke ha. Do sjochst altyd bekenden en dat fyn ik aardich. Nei it rinnen merk ik wol dat ik stiver bin, mar nei in nacht sliepe bin ik der wer. Salang ik kin, kuierje ik troch, ek al bin ik meastal de âldste dielnimmer”, besluit Wokke haar prachtig wandelavontuur, dat blijft voortduren.
Froubuurster struven
Na het finishstempel wacht de wandelaars de laatste lekkernij van deze prima georganiseerde Midseumer Môlnkoier. De pannenkoekbaksters hebben het er de hele dag druk mee gehad, de met aardbeien en slagroom versierde ‘Froubuurster struven’ gaan er met de zang van het Minnertsgaaster shantykoor op de achtergrond als zoete broodjes in. Tijdens de Môlkoier zijn foto- en filmbeelden gemaakt, die kunt u hieronder bekijken.
Tekst en foto’s: Bertus Dijkstra
Erg blij zijn we met onze nieuwe sponsor voor de lunchpakketten voor alle vrijwilligers. Dankzij hen gaan we de 2023 editie weer tot een succes maken!
Het zou een hele warme dag worden met kans op onweer, maar uiteindelijk bleek de 6e
editie er eentje met prachtig zomerweer en een vleugje wind van zee die het de wandelaars
aangenaam zou maken. De Vrouwbuurtstermolen, daar draait het allemaal om. De
opbrengst van de tocht komt ten goede aan het onderhoud van de volledig gerestaureerde
graanmolen.
Na achten druppelen de eerste wandelaars de ontvangstruimte binnen voor de
stempelkaart. Elk half uur starten de groepen voor de 30, 20 en 10 kilometer. De
oudgedienden lopen automatisch richting het oosten, maar voor het eerst vertrekt de loop
in westelijke richting naar Froubuurt.
Voor de nieuwelingen is het sowieso een mooie kennismaking met de schoonheid van ’t
Bildt. Voor de ingezetenen is het vooral mooi omdat je op plekken komt waar je anders niet
kunt, of mag komen. Veel particulieren en boerenbedrijven verlenen daar hun medewerking
aan. Achtertuinen, zichtpaden, de ‘eigen wegen’ en een aangelegde brug om aan de juiste
afstand te komen, worden ingezet. Daardoor loop je als het ware dwars door aardappel- en
graanvelden.
Dit jaar zijn er zo’n 200 aanmeldingen, meestal komen er nog eens zoveel spontaan.
Vijfentwintig deelnemers komen voor de 30 km en op de andere afstanden verspreiden de
deelnemers zich ongeveer fiftyfifty.
Aan de figuurlijke hand van een aantal deelnemers trekken we langs de route en maken we
met hen een beetje kennis.
Gerke
“Hee Gerke we hebben al gezien dat je oefende”: wordt hem toegeroepen. “Hoezo?” “We
zagen je vaak over de Ouwe Dyk lopen de laatste tijd.” Er ontgaat de meeste Bildtkers niets,
maar wat ze in dit geval niet weten is dat Gerke een geoefend en veelvuldig loper is.
Volgende week loopt hij de marathon van Sneek. Dit is een mooie oefening. “Kom je als
eerste bij de finish van de 30 km lopers?” Hij steekt 2 vingers in de neus.
Fokje Wagenaar
Ze woont in Hallum en doet deze tocht voor het eerst. Ze liep een tijdje niet, behalve een
beetje in de buurt. Ook vaak langs het water naar Bartlehiem, wat een prachtige wandeling
is. In 1998 deed ze de wandel Elfstedentocht. Daarna kwam het Pieterpad, die ze voor twee
derde alleen liep en het laatste stuk met haar man. In 2007 raakte ze haar baan kwijt en
kwam ze er helemaal doorheen te zitten. “Ik bedacht om te gaan lopen. Mijn man zette mij
af in Parijs, ik ging met de trein naar de Pyreneeën en van daaruit naar Santiago de
Compostella. Ik loop graag alleen, dan zie je ook meer omdat je bent niet de hele tijd in
gesprek bent. En op de bekende routes loop je eigenlijk nooit echt alleen.”
Alie en Marloes uit Leeuwarden en Grou
Alie loopt deze kuier voor de vijfde keer. Ze heeft Marloes vorig jaar gevraagd om met haar
ook wat langere afstanden te gaan doen en sinds die tijd lopen ze die veel samen. Voor
Marloes is dat voor deze tocht de tweede keer. Ze kennen elkaar van het vrijwilligerswerk
dat ze doen.
De gebroeders Groeneveld.
Het is wel duidelijk dat deze mannen voor de 30 km komen. Er zit een professionele ‘band’
om de middel van de oudste broer met alles wat je kennelijk nodig bent op een langere
afstand. De oudste broer kan het weten want hij liep al 6 keer de volledige Elfstedentocht.
De jongste liep onlangs 1 dag mee. Later komen we de mannen weer tegen en vragen we
brutaal naar de volledige inhoud van de band. Met de vele verzorgingspunten en de
lekkernijen op de route is het eigenlijk niet nodig maar: in stikje bôle, in appelsie, in pear
koekies en drinken.
Yassin
De wandelaars lopen door de landerijen naar de eerste stempelpost op het erf van de
familie Bierma en kunnen van verre al de dwarsfluit horen van Yassin. De muziek wordt met
enthousiasme begroet. Hij speelt overigens voor het eerst sinds lange tijd omdat hij als
vluchteling in het AZC niet over een fluit beschikte. Hij was in Turkije tegenstander van het
regime. Als gezin moesten ze onderduiken maar wisten uiteindelijk, na eerst een jaar in
Griekenland, naar Nederland te vluchten. Nu ze op het punt staan om statushouder te
worden hoopt hij snel, als professioneel en afgestudeerd muzikant, weer als musicus of
dirigent aan de slag te kunnen. Hier te spelen doet hem zichtbaar goed.
Mem en zonen Brandsma
Ze komen uit Ferwert. Met de ene zoon loopt moeder vaak maar nu besloot de andere zoon
ook mee te gaan. Uiteindelijk willen ze met hun drieën volgend jaar de Elfstedentocht
wandelen. De nieuweling van de drie geniet van de tocht en dat was nog steeds zo toen we
hun later weer troffen. Hij moet wel even wennen aan het gezang van de anderen maar gaat
inmiddels mee in het, zoals hij het noemde, highschool musical sfeertje. We verwachten dat
ook deze zoon binnenkort net zo gebruind is als mem en zijn broer.
Tineke (blauw) en Annie
“We lopen al jaren met elkaar.” Ze doen als vriendinnen deze tocht graag; het is mooi
dichtbij en de omgeving vinden ze prachtig. Hoe het komt dat er minder mannen aan
wandelen doen weten ze niet. De dames fietsen wel met hun mannen maar aan lopen
hebben ze maar een hekel. “Jammer want hij kan wel wat kilo’s kwijt.” (Om privacy redenen
vermelden we niet welke man).
Voedselbos en Les Pommerants
Als de wandelaars voor de 20 km het voedselbos gepasseerd zijn en het even duurt voor de
10 km groep voorbijkomt, spelen de muzikanten van Les Pommerants gewoon door. Het lijkt of dit folk trio, het prachtige weer en het voedselbos voor elkaar gemaakt zijn. Met draailier, doedelzak, borderpipes, smallpipes en trekzak spelen ze traditionele folkmuziek uit bijvoorbeeld Frankrijk, Schotland, Ierland en Scandinavië.
Yoni en Annie
Over de vaart langs de zeedijk heeft Sander, bouwboer en eigenaar van het aanpalende land, gezorgd voor een bruggetje. Daar treffen we deze dames die collega’s zijn bij de Hellema koekjesfabriek. De een woont in Dokkum en de ander in Nije-Syl. Hardlopen deden ze in het verleden al samen maar daar kwam door blessures een einde aan. Nu hebben ze besloten om samen te gaan wandelen en de Midseumer Môlnkoier heeft de primeur. Wat hun betreft wordt het een nieuwe traditie.
Rina, Wijke en Wilma
“Wij zijn vaste lopers hoor!” Twee zussen en vriendin Wilma willen dat wel even vermeld
hebben maar uiteindelijk weten ze niet meer precies of het de tweede of derde keer is. Het
vaste zit ‘m waarschijnlijk in de wekelijkse wandelingen en deelname aan de Fjoertoer op
Terschelling. Ze vinden dit een hele gezellige tocht, ook vanwege de muziek, de plekjes waar je komt en de perfecte organisatie. “Alle lof.” “Je loopt het lekkerst als je in een groepje een beetje dezelfde lichaamsbouw hebt.” Daarom loopt het volgens deze deskundigen met
mannen toch minder fijn.
Arend Knippels
De vlindertuin geeft op deze mooie dag de neiging om te blijven en de tocht verder de tocht
te laten. Het is er gezellig, de soep is heerlijk en het is een treffen van wandelaars en
streekgenoten die de sfeer komen proeven. Arend Knippels woont in Norg en las in een
krant bij zijn vriendin in Bitgum dat deze tocht werd georganiseerd. Het is een geoefende
wandelaar van 72 jaar die nu geblesseerd is en het daarom deze dag bij de 20 km houdt.
“Het is hier mooi, heel mooi, vooral met dat koren op het land.” Hij gaat ook ‘Nijmegen’
weer lopen maar gaat daar, vanwege zijn leeftijd, van de 40 overstappen naar de 30
kilometer per dag.
Niels, Luuk en Syb
Niels woont in Ouwe-Syl en wacht bij de finish op zijn vriendin. Luuk en Syb zijn de enige
honden tijdens de wandeltocht. Luuk is hun eigen hond en is dat wel gewend. Hij zou nog
wel verder willen zegt Niels maar voor Syb is het mooi zo.
Pannenkoek (het meel is van de Froubuurster molen) met aardbeien
Iedereen krijgt op het einde een pannenkoek ter afsluiting. De zesde editie was er een met
een gemoedelijke sfeer met veel muziek, waarvan we niet eens alles gezien of genoemd
hebben. Onderweg werd veel gesproken over de perfecte organisatie en de uitgezette tocht.
Er was goede begeleiding op de route, er was gezorgd voor drinken, hapjes en soep. Er was
louter enthousiasme. Het aantal deelnemers bleef steken op 250, wellicht door de huidige
overvloed aan activiteiten en tochten als inhaalslag na corona. Duidelijk is dat in ieder geval
iedereen die er niet was ongelijk had.
Foto’s en verslag gemaakt door Evert Fokkema en Ingrid van Ek
Dit jaar wordt de gehele wandeltocht vastgelegd door fotograaf en verslaggever Bertus Dijkstra uit Oude Bildtzijl.
Super aardig van je Bertus, dat je dit voor ons wil doen!
De foto’s en het verslag worden net als vorig jaar weer op de website gezet zodat iedereen nog even kan nagenieten.
Kaarten kun je online bestellen tot vrijdag 2 juli 2021 – 18:00 uur.
De weersvoorspelling voor volgende week lijkt goed…. (bron: Buienradar).
Online je startkaart kopen kan nog tot vrijdag 2 juli 18:00 uur. Hierna kun je geen startkaart kopen bij de start/kassa.
Bestel daarom nu je kaart en mis deze leuke wandeltocht niet!
De beste wensen voor 2018, op naar een flitsende wandeltocht!
De afstanden zijn bekend voor de Midseumer Môlnkoier op 30 juni!
De afstanden zijn bekend:
Langste route is 32 kilometer, start om 9.00 uur
Middelste route is 22 kilometer, start om 9.30 uur
Korte route is 12 kilometer, start om 10.00 uur
We sluiten dit jaar aan bij de Bildtse Aardappel weken zodat ook onze wandelaars kunnen genieten van al het moois.
Kijk voor het gehele programma van de Bildtse Aardappel weken op: Potatoes go Wild
Foto van 2017 – gemaakt door Ingrid van Ek
St. Vitus Kerk in Feinsum open – de koffie staat hier klaar!
Zaterdagmorgen is het mooie, oude kerkje van Feinsum open – u kunt hier een lekker bakje koffie kopen.
Ook vindt u daar het Orkest voor Zieken en Zeevarenden.
De online kaartverkoop is verlengd t/m 15 juni 22.00 uur.
Heb je nog geen kaart besteld? Doe dat dan hier:
De online kaartverkoop voor de 2e Midseumer Môlnkoier is van start.
Het is nu al mogelijk om uw startkaart online te bestellen zodat u zeker bent van deelname aan deze mooie wandeltocht.
De opbrengst van de loop komt ten goede aan De Vrouwbuurtstermolen, voor het onderhoud van de prachtige, volledig gerestaureerde graanmolen in Vrouwenparochie. En de Aerdenplaats in Oude Bildtzijl voor het opknappen van de consistoriekamer (deze kan straks o.a. gebruikt worden voor het tentoonstellen van Ouwe Sylster historie).