In het jaar dat Friesland overloopt aan activiteiten, is zaterdag 30 juni de derde editie van de Midseumer Môlnkoier verlopen. In drie afstanden met subliem wandelweer, werden de koierders over de Bildtdijken en langs Bildtse boerderijen geleid. Die, het boerenleven en de kunst in al haar vormen op een fraaie wijze etaleerden. Zowel in de schuren als op de Bildtse klei, waar de vruchten volop in bloei staan. Met aan het einde een muzikaal onthaal, het laatste stempel en een heerlijke Froubuurtser struuf, als beloning voor de bijna 600 deelnemers.

Vanaf de start bij de Froubuurster molen, lopen de wandelaars via een binnenpad naar de eerste van zeven boerderijen, die in het kader van de Bildtse aardappelweken in de route zijn opgenomen. De wandelaars lopen dwars door de historische boerderij van Bierma. De ene kant van de boerderij ademt de historie van het boerenbedrijf en laat zien hoe Djoke Bierma haar eigen aardappelras kweekt. Aan de overkant zijn de aardappelvakken gevuld met kunst.

Alle schuren in de “Potatoes go wild” route bestaan uit twee hoofditems; het boerenleven wordt er breed uitgemeten, en de bijzondere werken van kunstenaars uit de vier Frieslanden maken, dat de wandelaars regelmatig even pas op de plaats nemen. Daarnaast is “Escher in het graan” ook reden om even bij stil te staan, hier wordt kunst met natuur verweven. De lopers van alle afstanden zijn zeer te spreken over de organisatie van de koiertocht, waar opvalt dat veel dames de wandelschoenen hebben aangetrokken.

Sylvia Miedema uit Froubuurt loopt samen met drie dames de 12 kilometer. “t Waar ’n prachtige tocht, met feul ferdivedasy onderweegs. In ’t begin hadden wy wel wat eerder ôns stikky fruit hew willen, maar na de heerlijke “massage” bij Freerk en Herta, konnen wy der weer folop teugenaan. Iedereen het ‘n best sin, ’t waar genoeglijk. ’t Enige minpuntsy fyn ik dat we gyn herdindinksteken krije, ‘n button of soa sou prachtig weze”. Anita Smit (Froubuurt) is ook vol lof over de tocht, waarvan de opbrengst voor het onderhoud van de Froubuurster molen wordt besteed; “Ik vond het werkelijk fantastisch, een vette pluim voor de organisatie, die het erg goed gedaan hebben. Ik heb vooral genoten van het landschap wat vol in bloei staat, de variatie in wat je ziet maakt dat ik een prachtige wandeltocht heb gehad”.

Ook de 24 kilometer wandelaars zijn tevreden. De Sneeker wandelvriendinnen Douwina Hartmans (oud Ouwe-Sylster) en Mariska Venema lopen de tocht met speels gemak. Mariska; “Geweldig, prachtig die monumentale gebouwen en boerderijen”. Douwina: “Leuke ontvangst op de boerderijen, complimenten voor de organisatie. Alles is prima verzorgd”. Ondanks dat het Sneeker duo de verkeerde afslag neemt en extra meters moet maken, en zelfs een stempelkaart onderweg vergeet maar gered worden door de mobiele verslaggever, vinden ze de Môlnkoier een aanrader. O ja, en de pannenkoekjes smaakten heerlijk.

De geboren Ouwe-Sylster Tjerk Bosje (nu wonend aan de Boonweg), zou met zijn dochter de 24 kilometer lopen. Deze kon niet omdat ze eerder op de dag op vakantie vertrok richting Noorwegen. Tjerk vindt de tocht (net als de vorige twee edities) prachtig, het fraaie weer en de ontspannen sfeer maken de tocht bijzonder, “ Wy lope deur ’t Bildt, en ‘t Bildt het de pronk an. Alles staat der prachtig foor. ’t Is geniete hier”. En genieten doet Bosje volop, zo laat hij weten. Dat er per saldo weinig mannen meelopen deert de op en top Bilkert geenszins, “ ’k Hew onderwees faker achter frôly anlopen dan achter mânly. Nou doen ’k dat ok liever,” glimlacht de praatgrage Bosje. Tjerk geniet van de algehele ambiance, al heeft hij nog een ‘klain puntsy’ voor de organisatie. “In de boerderijen krije wy pakkys drinken die’t wy onderwees opdrinke. ’t Sou moaie weze dat der ergens wat ôffalbakken staan souden”.

Mevrouw Wokke Bruinsma uit Beetgum is een echte kilometervreter, die over enkele weken voor de 27ste keer aan de start van de Nijmeegse vierdaagse verschijnt. In de aanloop daarnaartoe, is de 24 kilometer een peulenschilletje voor Mevrouw Bruinsma. De wandeltas, behangen met medailles en wandellintjes, verraad dat Wokke niet zomaar een wandelaar is. Over de Midseumer Môlnkoier zegt de trochsetter;
“Ik fûn him geweldich, dit is myn tredde kear. De earste kear wie moai, de twadde wie troch it waar wat minder. Wy moasten doe efter de seedyk troch in stik lân wêr kij rûnen. En, ik ha neat mei kij. Ik bin doe oer it stek klommen, en krige in stroomstjit. Dy hat myn telefoan ek noch bûten wurking set. Hjoed hiene wy foldwaande rêstpunten ûnderweis, alles wie prima fersoarge. Yn de oanrin nei de grutte fjouwerdaagse fan Nijmegen, rin ik kommende wike noch yn Bûtenpost. Ek al bin ik gjin berne Bilkert, dochs lûkt it Bilt altyd. Ik kin ok goed Bildts prate”, waarmee de verbondenheid met de tocht en het Bildt duidelijk wordt.

Tot slot blijkt dat ook een Ouwe-Sylster de wandeltocht als training op de vierdaagse wandelt. Otto Woudkwijk loopt samen met zijn schoonzuster Sytske Kuipers uit Giekerk de langste afstand. “Bûten it moaie waar om, fûn ik it in goed organisearre kuiertocht. Ûnderweis aardige dingen sjoen yn de foarm fan tentoanstellingen by de boeren. Ek de muzyk wie moai. It allermoaiste momint fûnen wy lykwols doe’t wy op de seedyk tusken Swarte Hoanne en it Noorderleech rûnen. It is de moaiste view dysto dy betinke kinst, links it prachtige waadgebiet en rjochts it moaie Biltse lânskip. En dat yn ien byld. Myn frou en dochter hawwe de 24 kilometer ek mei in soad wille rûn, wêrmei de familje rom fertsjintwurdiget wie.

De organisatie van de Midseumer Môlnkoier staat als een huis, zo is de eindconclusie. De wandelaars worden onderweg verwend met fruit, koekjes en drinken. En, genieten daarnaast van een aaneenrijging van prachtige acts, swingende muziek van verschillende muziekstijlen, de heldere klanken van CMV Excelsior en de mooie meezingers van het Minnertsgaaster shantykoor. Die, net als de tientallen vrijwilligers, belangeloos de koiertocht tot een succes maken.

Het grote aantal deelnemers maakt, dat de Froubuurter struven niet aan te slepen zijn, de pannenkoek- bakkers hebben het er gedurende de dag erg druk mee. Voor de lopers is dat echter geen probleem, met de klanken van “Daar bij die molen, die Froubuurster molen”, is even in de wachtrij staan juist een feestje. Een feestje dat volgend op basis van de reacties op herhaling mag.

Foto’s en verslag Bertus Dijkstra