Nat maar geslaagd

Op zaterdag 15 juni was het tijd voor de vierde Midseumer Môlnkoier, de wandeltocht vanuit Vrouwbuurstermolen door de Friese kustgemeenten. Zoals bij de vorige edities werd de tocht geheel gerund door vrijwilligers met ondersteuning van regionale sponsors. De opbrengst was ook deze keer bestemd voor het onderhoud van de graanmolen in Vrouwenparochie, maar dit jaar werd ook een bijdrage geschonken aan de Sint-Vituskerk in Feinsum en het kerkje in Westernijtsjerk.

Regen
De vorige edities werden gesierd door prachtig weer en op de een of andere manier ga je er van uit dat het deze keer ook zo zal zijn. Een flinke misrekening, want de voorspellingen gaven het al aan: op zaterdagmorgen werd een lange regenperiode verwacht. Dat was zeker te merken aan het aantal deelnemers, dat beduidend lager lag dan in voorgaande jaren. Toch was er ook een behoorlijk aantal lopers die vooraf geen kaarten besteld had maar zich ter plekke opgaf in de hoop dat er nog plaatsen beschikbaar waren. Dat was vooral dit jaar echter geen probleem…

Complete gezinnen
De deelnemers op de startplek bij de Molen in Vrouwbuurstermolen waren echt niet allemaal ‘diehards’, er waren lopers van elke leeftijd en zelfs complete gezinnen. Een overeenkomst was wel dat iedereen zich goed had voorbereid met regenpakken, poncho’s en paraplu’s. Geen massa’s mensen voor het startpunt deze keer, maar toch genoeg voor een gezellig gevoel.

Aanpassingen
De organisatie heeft enkele aanpassingen moeten doen; zo was het voor de muzikanten en andere performers niet mogelijk om in de stromende regen op te treden, de muziekinstrumenten zouden het niet overleven. Door het inzetten van overdekte wagens werd dit probleem overwonnen. Bij de Slagdijkstermolen werd een partytent opgezet voor de Bildtse Trekzakfrôly-dames die niet bij de Balkendstermolen terecht konden vanwege het weer.

Drie afstanden
De wandelaars hadden de keuze uit drie afstanden: 12, 22 en 30 kilometer. De deelnemers aan de langste afstand startten al om half negen zodat er voldoende tijd was voor de lange route die zelfs over de winderige Zeedijk langs het nieuwe gemaal De Heining ging. Om kwart over negen vertrokken de 22 kilometer-wandelaars en de vanouds grootste 12 km-groep startte om 10 uur

Sfeer
Het regenachtige weer was eerlijk gezegd ook wel weer bijzonder, het gaf een aparte sfeer, een soort verbroedering. De paden door de weilanden werden langzamerhand wel wat minder begaanbaar, maar uiteraard droeg iedereen stevige wandelschoenen. Hoewel het niet koud was en een wandelaar zichzelf warmloopt, werd de soep en andere langs de route uitgedeelde traktaties zeker gewaardeerd. De wandelaars werden traditioneel opgevrolijkt door regionale artiesten en muziekkorpsen langs de route.

Natuurpracht
Er zijn diverse redenen om de Midseumer Môlnkoier te lopen: allereerst wellicht om een lekker stukkie te wandelen, voor je conditie of om te zien of je het nog kunt. Bij deze tocht leer je echter ook een deel van Friesland goed kennen. De natuur is in dit seizoen op haar mooist, met frisgroene weilanden vol met veldbloemen, sloten met wuivend riet en hier en daar zelfs een haas of ree.

Cultuur
Interessant is ook het cultuurhistorische aspect. De historische gebouwen zoals de authentieke kerkjes in prachtige dorpjes als Feinsum, Westernijtsjerk en Oudebildtzijl geven inzicht in de historie, en er is altijd wel iemand aanwezig die je interessante verhalen uit de overlevering kan vertellen. Zelfs wandelaars die al hun hele leven in dit gebied wonen, ontdekken nieuwe paadjes, soms over dijkjes waar vroeger de treinen vol aardappels reden. En hoe vaak geeft een molenaar je nou een rondleiding in zijn molen?

Shanty met struuf
Na het volbrengen van de wandeltocht werden de deelnemers opgewacht door het enthousiaste Rûm Sop-shantykoor (14 zangers, 2 accordeonisten) én een struuf oftewel pannenkoek van meel dat gemalen is in de Vrouwbuurstermolen. En wonder boven wonder, de zon brak door! De thuisblijvers hebben alles gemist, maar geen nood; volgend jaar is er weer een Môlnkoier, met een andere maar minstens zo mooie route!

Foto’s en verslag Mark Moed